Autorowi bliżej do książek Piotra Kościelnego, aniżeli Izabeli Janiszewskiej. Na szczęście.
Ciekawy główny bohater, ciekawy zarys antagonisty. Irytująca postać dziennikarki.
Niektóre wątki naciągane. W pewnych momentach autor pozbawia bohaterów logicznego myślenia.
Zakończenie ciekawe, niepotrzebny cukierkowo pierdzący ostatni rozdział.

Autorowi bliżej do książek Piotra Kościelnego, aniżeli Izabeli Janiszewskiej. Na szczęście.
Ciekawy główny bohater, ciekawy zarys antagonisty. Irytująca postać dziennikarki.
Niektóre wątki naciągane. W pewnych momentach autor pozbawia bohaterów logicznego myślenia.
Zakończenie ciekawe, niepotrzebny cukierkowo pierdzący ostatni rozdział.

,,Na razie jednak musiał się jeszcze przez tę godzinę skupić, żeby odegrać odpowiedzialnego obywatela tego pięknego kraju, cierpiącego na drobne zaburzenia normalnego funkcjonowania, i nie wyjść na popieprzonego szaleńca z problemami psychicznymi większymi od Kilimandżaro ".

Powiem wam, że po przeczytaniu tej książki jestem niemal pewna, że każdy człowiek ma różne fobie czy też dziwactwa, tylko jedne są zupełnie niegroźne, niewidoczne dla otoczenia, a inne zbyt potężne, by móc udawać, że w ogóle się ich nie ma. Na zdrowie psychiczne wpływa bardzo dużo rzeczy. U jednych to genetyczne, u innych spowodowane jakąś traumą, a jeszcze u innych to sprawka organizmu, który nagle zaczął fiksować. Alkohol potrafi naprawdę człowieka zniszczyć i totalnie od siebie uzależnić. Przez niego ludzie tracą rodziny i pracę. I żeby było jeszcze zabawniej, piją go wtedy więcej, gdyż koi ich smutki. Wolniutko odbiera zdolność racjonalnego myślenia z którego pijący nie zdaje sobie sprawy, bo już tak daleko nie potrafi myśleć. Czy można zatem leczyć innych ludzi samemu będąc uzależnionym? Czy można wtedy na czas zapobiec katastrofie? Ciało może jeszcze na to reaguje, ale mózg?
To jest moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i wiem, że nie ostatnie. Od samego początku zahipnotyzował mnie wstęp, a później zwyczajnie musiałam się dowiedzieć co tutaj się wyprawia. Wpierw byliśmy świadkami sesji między lekarzem a klientem, gdzie żaden z nich nie zachowywał się normalnie. Mamy tutaj nieludzką fascynację wężami, która zasieje spory strach. Oczywiście mamy trupa i trzeba będzie odnaleźć sprawcę, jednak ten, kto mógłby go schwytać najszybciej, jest od sprawy odsunięty, gdyż znał denata. Nie trudno się było domyśleć reakcji na tą wiadomość. Niedługo po tym dochodzi do napadu i kolejnego zgonu. Początkowo sprawy nawet dla nas nie mają nic ze sobą wspólnego, jednak po pewnym czasie coś tutaj przestaje pasować. Wychodzi bowiem na to, że jest osoba, która chciałaby ochronić nadkomisarza, lecz nie widać tutaj czystych intencji. I teraz zaczynał się motyw, który najbardziej uwielbiam. Musieliśmy wrócić do przeszłości stróża prawa, by się przekonać, czy faktycznie zasługuje na miano policjanta. Jak sądzicie, czy mógłby mieć coś na sumieniu? Książkę czyta się z prawdziwą przyjemnością. Do tego ten koniec i sekrety rodzinne, obciążenia genetyczne, choroby psychiczne... No nic tylko przeczytać. Cokolwiek będzie wam tu podane, dowiecie się tego od innych osób, które niby nic nie wiedzą, ale swoje trzy grosze zawsze muszą wtrącić. To właśnie z powodu tych drobniaków ktoś podchwyci temat i drążąc do upadłego odkryje coś ważnego. Tych informacji jest naprawdę dużo i każda z nich rodzi nowe możliwości. Przy nich najbardziej jesteśmy napięci. Czasami ktoś tu robi coś innego niż miał i przez to również zastanawiamy się co takiego ukrywa. Jedno jest pewne. Takiego Anioła Stróża jak z książki, to nikt nigdy nie chciałby mieć;-) Dodam wam jeszcze, że o takiej sytuacji jak pod koniec historii to jeszcze nie czytałam:-)

,,Na razie jednak musiał się jeszcze przez tę godzinę skupić, żeby odegrać odpowiedzialnego obywatela tego pięknego kraju, cierpiącego na drobne zaburzenia normalnego funkcjonowania, i nie wyjść na popieprzonego szaleńca z problemami psychicznymi większymi od Kilimandżaro ".

Powiem wam, że po przeczytaniu tej książki jestem niemal pewna, że każdy człowiek ma różne fobie...

Kolejna świetna książka Mieczysława Gorzki. Świetne nawiązanie do serii z Zakrzewskim, polecam

Kolejna świetna książka Mieczysława Gorzki. Świetne nawiązanie do serii z Zakrzewskim, polecam

Nadkomisarz Zakrzewski znów w akcji.....I jak zwykle ,sporo się dzieje w książce,akcjacraczej cały czas w miarę dynamiczna i chwilami nieprzewidziane zwroty akcji.Moim skromnym zdaniem, w tej części super glina w końcu modruchy "normalnego czlowieka" a mianowicie-mniej już heroicznych i komiksowych zachowań Zakrzewskiego, chwilami wręcz można odnieść wrażenie,że już jest "starym psem"...zaczyna myśleć o swojej partnerce, często jest rozkojarzony....jakby lawirowal na innej planecie.I żeby obejść się bez spojlerowania,finał aż tak nie zaskakuje, należało chyba spodziewać się takiego obrotu sprawy...Ale coś mi się wydaje,że ON powróci...Już jako emerytowany glina,ale jednak z doświadczeniem i intuicją, przecież furtka zostawiona przez autora w postaci wzmianki,że będzie wykładowcą w szkole policyjnej...No i sam autor w sumie nie odniósł się w żadnym posłowiu,że to już KONIEC....POCZEKAMY...:-)

Nadkomisarz Zakrzewski znów w akcji.....I jak zwykle ,sporo się dzieje w książce,akcjacraczej cały czas w miarę dynamiczna i chwilami nieprzewidziane zwroty akcji.Moim skromnym zdaniem, w tej części super glina w końcu modruchy "normalnego czlowieka" a mianowicie-mniej już heroicznych i komiksowych zachowań Zakrzewskiego, chwilami wręcz można odnieść wrażenie,że już jest...

Telefon w środku nocy zazwyczaj zwiastuje kłopoty.
Nie inaczej jest tym razem - komisarz Marcin Zakrzewski dowiaduje się bowiem,że na jednym z osiedli doszło do zabójstwa.
Szybko okazuje się ,że policjant świetnie znał ofiarę , bowiem zamordowany to Szawczak , jego dawny partner.
Tymczasem dzwoniący uprzedza Zakrzewskiego , iż od teraz będzie eliminował z jego życia ludzi, którzy nie pozwalają mu w pełni skupić się na pracy..
Co więcej na światło dzienne zaczynają wychodzić tajemnice Gotarda..
Mężczyzna wydaje się być mocno powiązany ze środowiskiem dilerów narkotyków.
Niestety to nie nadkomisarz poprowadzi to śledztwo, co nie oznacza, że zabraknie mu zadań do wykonania.
Wkrótce potem podczas napadu na kantor wymiany walut napadają uzbrojeni mężczyźni i kradną sporą ilość gotówki.
Podczas tego zdarzenia jeden z napastników zostaje zastrzelony.
Jak łączą się te dwie sprawy? I jaką rolę odegra dziennikarka śledcza ,Julita Skowrońska?
O tym musicie się przekonać.
Jest to moje kolejne spotkanie z twórczością Pana Mieczysława Gorzki i jak zawsze otrzymałam to, co w kryminałach najlepsze - skomplikowaną, trzymającą w napięciu zagadkę kryminalną w której nic nie jest oczywiste wyrazistych pełnych pasji bohaterów oraz zupełnie nieoczekiwane zakończenie.
Akcja powieści jest dynamiczna i z każdą stroną nabiera tempa, choć mnogość poruszonych wątków może początkowo wywołać małe zagubienie.
Świetnie się bawiłam, wręcz delektowałam się lekturą. Warto jednak dodać, że tę serię należy czytać zgodnie z kolejnością by w pełni docenić.
Serdecznie polecam. 🖤

Telefon w środku nocy zazwyczaj zwiastuje kłopoty.
Nie inaczej jest tym razem - komisarz Marcin Zakrzewski dowiaduje się bowiem,że na jednym z osiedli doszło do zabójstwa.
Szybko okazuje się ,że policjant świetnie znał ofiarę , bowiem zamordowany to Szawczak , jego dawny partner.
Tymczasem dzwoniący uprzedza Zakrzewskiego , iż od teraz będzie eliminował z jego...

Z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim spotkałem się po raz pierwszy. I po raz pierwszy miałem przyjemność przeczytać książkę, której autorem jest pan Mieczysław Gorzka. Autor od trzydziestu lat mieszka w stolicy Dolnego Śląska, Wrocławiu. Prowadzi własny biznes. Jest piwowarem, astronomem amatorem, a jego zainteresowania związane są z fizyką kwantową i kosmologią. Największą jednak pasją Gorzki jest pisanie. Zaczynał od tekstów z gatunku fantastyki, fantasy. Nie obcy jest mu horror, a najnowsza książka Nie Anioł to powieść kryminalna.

A jeśli twój Anioł Stróż wcale nie jest Aniołem?
Taki cytat widnieje na okładce książki. Sama okładka... jakoś nie mam skojarzeń. Po jej zobaczeniu zupełnie nie mogłem się domyśleć, o czym może być poniższa lektura. Ptasie piórko zachlapane zapewne w domyśle krwią. Oczywiście nie okładka czyni książki, a to, co w niej wyczytamy. Więc czym prędzej zabrałem się do czytania.

Pokrótce o fabule. Jak już wspomniałem, wkroczyłem w świat nadkomisarza Zakrzewskiego. Jeśli się nie mylę to czwarta książka z cyklu. Po przeczytaniu jej spojrzałem na blurby pozostałych i trochę żałuję, że nie zacząłem czytać od pierwszej części. Trudno, choć już dawno byłem namawiany na przeczytanie książek wrocławianina, więc mogę tylko winić siebie.

Przenieśmy się zatem do Wrocławia. Ze snu Marcina Zakrzewskiego budzi telefon, który na pewno nie zwiastuje dobrych wiadomości. To można stwierdzić w powieściach kryminalnych w 100%. I tak jest tym razem. Nadkomisarz dowiaduje się, że na jednym z wrocławskich osiedli zostaje zamordowany człowiek. Jak się okazuje, jest nim policjant, który swego czasu dobrze znał się z Zakrzewskim. Był nim Szawczak, zwany Parolem. Na miejscu zbrodni policjant odbiera kolejny telefon, z którego dowiaduje się, że... ma Anioła Stróża. Człowiek podający się za niego twierdzi, że będzie "pomagał" Zakrzewskiemu, bo niedobrzy ludzi przeszkadzają mu w pracy. Po prostu będzie je likwidował. Nadkomisarz zostaje jednak odsunięty od śledztwa. W niedługim czasie po tym wydarzeniu podczas napadu na hurtownię jeden z napastników zostaje zastrzelony. Nadkomisarz ma przeczucie, że obie sprawy mają powiązanie. Próbuje znaleźć winnych.

Znakomicie skonstruowana fabuła. Fani książek o tej tematyce na pewno nie będą się nudzić. Postać nadkomisarza Zakrzewskiego jest ciekawa, intrygująca i budząca różne emocje. Zapewne, gdy wejdziecie w jego świat, będziecie chcieli poznać wszystkie jego sprawy w poprzednich książkach. Polecam serdecznie.

Z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim spotkałem się po raz pierwszy. I po raz pierwszy miałem przyjemność przeczytać książkę, której autorem jest pan Mieczysław Gorzka. Autor od trzydziestu lat mieszka w stolicy Dolnego Śląska, Wrocławiu. Prowadzi własny biznes. Jest piwowarem, astronomem amatorem, a jego zainteresowania związane są z fizyką kwantową i kosmologią. Największą...

dobra ksiazka

dobra ksiazka

Mieczysław Gorzka znany jest z dobrych wyszukanych kryminałów z Zakrzewskim w roli głównej. W książce "Nie Anioł", Marcin Zakrzewski też jest głównym bohaterem, który szuka mordercy. Morderca ten zabił jego dawnego znajomego „Parol” Szawczak. Zabójca kontaktuje się z Marcinem, przedstawia się jako Anioł Stróż i przekazuje mu dziwną wiadomość, przez co, zostaje odsunięty od śledztwa.


Nie na długo, bo autor przygotował dla nas następne morderstwo i jak się okazuje, oba morderstwa były ze sobą powiązane. Zakrzewski potajemnie nawiązuje współpracę z dziennikarką śledczą Julitą Skowrońską, która zadziwiająco dużo wie o obu zabójstwach.

Akcja szybka, ciekawa, tajemnice sprzed lat teraz upominają się, aby je rozwiązać. Role się trochę odwracają i teraz to Komisarz Zakrzewski potrzebuje pomocy. Kto mu pomoże? Może jego Anioł Stróż?

Mieczysław Gorzka jak zwykle nie zawodzi, bardzo interesująca książka, pełna szybkich zwrotów akcji, dynamika, narracja – niczego tu nie brakowało. Poruszone są trudne tematy, takie jak narkotyki, przemoc i molestowanie. Polecam tę książkę, na pewno się na niej nie zawiedziecie.

Mieczysław Gorzka znany jest z dobrych wyszukanych kryminałów z Zakrzewskim w roli głównej. W książce "Nie Anioł", Marcin Zakrzewski też jest głównym bohaterem, który szuka mordercy. Morderca ten zabił jego dawnego znajomego „Parol” Szawczak. Zabójca kontaktuje się z Marcinem, przedstawia się jako Anioł Stróż i przekazuje mu dziwną wiadomość, przez co, zostaje odsunięty od...

"Nie anioł" Mieczysław Gorzka

Marcin Zakrzewski powrócił.
Nie jest tajemnicą, że Marcin Zakrzewski to jeden z moich ulubionych śledczych i za każdym razem, gdy pojawia się kolejna książka Mieczysława Gorzki to wypatruję w niej właśnie Zakrzewskiego.

Może nie ma takiej samej werwy jak w "Cieniach przeszłości", i mam wrażenie, że się trochę zestarzał, ale i tak lubię jego sposób bycia, indywidualizm i podejście do prowadzonych śledztw. No i to jego j-jasne. Ostatnia książka Mieczysława Gorzki trafiła w mój gust idealnie.

I również tym razem autor mnie nie zawiódł. Postarał się o kolejne interesujące śledztwa, którymi zajmują się policjanci z wrocławskiej komendy. Już na wstępie mamy brutalne morderstwo ich dawnego kolegi, "Parola" Szawczaka, a tajemniczy Anioł Stróż ujawnia Zakrzewskiemu swoje zamiary. Rozkłada nad nim swoje ochronne skrzydła.
Ale czy na pewno?

Początek był może trochę zbyt powolny, ale z biegiem stron akcja nabierała tempa i trzymała w napięciu. Było tu to co lubię u Gorzki: dynamika, nowe tropy, zwroty akcji, zaskakujące zakończenie i wyraziste postaci. Marcin Zakrzewski, zawsze nieco kontrowersyjny i uparty, tym razem zmuszony był zmierzyć się z przeciwnikiem, który znał jego najgłębsze sekrety. Były też powroty do przeszłości. Pojawił się wątek sprzed lat, z czasów beztroskiej młodości Zakrzewskiego. Nie brak tu również głębszych przemyśleń nad ludzką naturą. Autor bardzo dobrze ukazał skomplikowane relacje między bohaterami, ich traumami i zmagania z własnymi demonami.

Co ja będę Wam więcej pisać.
Po prostu bierzcie i czytajcie!

Fajnie by było, gdybyście już znali choć trochę inne książki z Zakrzewskim, bo jest sporo nawiązań do jego przeszłości. I warto tę przeszłość poznać.

"Nie anioł" Mieczysław Gorzka

Marcin Zakrzewski powrócił.
Nie jest tajemnicą, że Marcin Zakrzewski to jeden z moich ulubionych śledczych i za każdym razem, gdy pojawia się kolejna książka Mieczysława Gorzki to wypatruję w niej właśnie Zakrzewskiego.

Może nie ma takiej samej werwy jak w "Cieniach przeszłości", i mam wrażenie, że się trochę zestarzał, ale i tak lubię jego...

Chyba druga najlepsza część serii po "Totentanz", dobre odbicie po takiej sobie historii z finału Wściekłych psów. Bohaterowie świetnie napisani, wyraźni i ciekawi.

Chyba druga najlepsza część serii po "Totentanz", dobre odbicie po takiej sobie historii z finału Wściekłych psów. Bohaterowie świetnie napisani, wyraźni i ciekawi.